ابتدا قرار بود جواد رضویان گرداننده باشد
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۸۱۹۵۱
سازنده رئالیتی شو «ناتو» می گوید: این برنامه یک رئالیتی شوی شریف است که در پی خراب کردن وجهه بازیگران یا به تعبیری بازیگر خراب کُن نیست.
او همچنین با بیان اینکه ابتدا قرار بود جواد رضویان به عنوان گرداننده، در «ناتو» حضور داشته باشد، در عین حال تاکید می کند: محمدرضا علیمردانی از بهترین انتخاب ها بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مهدی صفی یاری، تهیه کننده و کارگردان «ناتو» در گفت و گویی با ایران اکونومیست شرکت کرد و درباره کلیت فضای این رئالیتی شو، دلیل انتخاب محمدرضا علیمردانی به عنوان گرداننده، علت انتخاب نام برنامه و دستمزدهای هنگفت برخی بازیگران برای حضور در رئالیتی شوها توضیحاتی را ارائه کرد.
او در ابتدای این گفت وگو با بیان توضیحی درباره فضای کلی «ناتو»، بیان می‌کند: فضای «ناتو» با دیگر رئالیتی‌شوها تفاوت دارد؛ چراکه آنها بیشتر گیم (بازی) هستند؛ به خصوص «مافیا» و «پدرخوانده». «جوکر» هم که کلا بر فضای کمدی طراحی شده است اما «ناتو» تلفیقی از این دو است؛ یعنی هم خنده دارد و هم گیم است. درصد بازی در «ناتو» همانند «پدرخوانده» به اندازه ای نیست که شرکت کننده ها درگیر بازی شوند و خنده هایش هم مثل «جوکر» نیست که مدام بخندیم.
وی یادآور می شود: ساختار «ناتو» از برنامه ای خارجی الهام گرفته شده است. در انتهای تیتراژ هم نام برنامه خارجی را می‌آوریم؛ با این تفاوت که آن برنامه خنده ندارد و ما با یکسری تغییرات توانستیم «ناتو» را بسازیم. ضمن اینکه نمونه خارجی این برنامه، با حضور سلبریتی ها ساخته نمی شود و شرکت‌کننده‌ها افراد معمولی هستند. اما به دلیل اینکه مردم ما سلبریتی دوست دارند ما از حضور آنها استفاده کردیم. خنده و یکسری چالش‌هایی را هم به ساختار برنامه اضافه کردیم تا کمی جذابتر شود.
سازنده رئالیتی شو «ناتو» تاکید می کند: «ناتو» برایمان ریسک بزرگی بود. طبیعی است وقتی ما به برخی بازی ها مثل «مافیا»، «جوکر»و «پدرخوانده» عادت می کنیم، یک بازی جدید که می آید تا به آن عادت کنیم زمان می برد و کمی ریسک پذیر و پر خطر است اما من ترجیح دادم این کار را انجام بدهم؛ ضمن اینکه تاکنون بازخوردها از این برنامه خوب بوده و خداراشکر بازیگران هم خیلی دوست داشتند. نمی‌خواهم تعریف کنم اما فکر می‌کنم «ناتو» یک رئالیتی‌شوی شریف است و بازیگر خراب کن نیست. نام نمی‌برم در اکثر رئالیتی شوهایی که تا به حال پخش شده‌اند یا یک بازیگر آنقدر بالا می رود و از طرفی یک بازیگر بسیار پایین می آید و خراب می‌شود.
صفی یاری در عین حال تصریح می کند: سعی کردیم در «ناتو» بازیگر خراب کُن نباشیم و مخاطب لذت ببرد تا خدای ناکرده کسی را کم هوش نشان ندهیم و دیگری را خیلی باهوش. شخصا این نگاه را دوست ندارم و تلاش کردم در «ناتو» به آن برسم. حالا نمی‌دانم چقدر موفق بودم اما تلاشم بر این اساس بوده است. شاید اگر این رویه را پیش نمی گرفتم مخاطب بیشتری هم جذب می کردیم اما ترجیحم بر این بود تا شرافتی که در ذهن از بازیگران داریم، حفظ شود. ان شاءالله که مردم هم کار را دوست داشته باشند. به هر حال کمی زمان می‌برد تا مخاطب با «ناتو» اُخت شود.
او درباره دلیل انتخاب نام «ناتو» هم چنین می گوید: اسم خارجی این برنامه به معنی حقه بازی و کلاهبرداری بود اما ما برای معادل این کلمه در فارسی، عبارت مناسبی پیدا نکردیم؛ به همین خاطر از نام «ناتو» استفاده کردیم. در زمان قدیم به آدم هایی که کمی خُرده شیشه داشتند، می گفتند ناتو؛ به همین دلیل اسم «ناتو» را انتخاب کردیم؛ یعنی آدم هایی که کمی با بقیه فرق دارند و خرده شیشه دارند.
کارگردان «ناتو» در پاسخ به اینکه چطور شد برای اجرا به محمدرضا علیمردانی رسیدید؟ خاطرنشان می‌کند: آقای علیمردانی رفیق ۱۴ ساله بنده هستند و برایم مثل برادر می ماند. تمام زیر و بم اخلاقش و ویژگی هایش را از همه بهتر می شناسم. ابتدا قرار بود از آقای جواد رضویان برای اجرا استفاده کنیم که صحبت هم کردیم و ایشان هم قبول کردند اما قسمت نشد و مشغول کاری بودند که هماهنگ نشد در خدمتشان باشیم تا اینکه به آقای علیمردانی رسیدم. همه مردم بیشتر وجه جدی آقای علیمردانی را دیده اند اما ایشان قابلیت های زیادی دارند. انتخاب مجری «ناتو» برایم بر دو وجه بود. یکی هوش بالا و دیگری قدرت بداهه گویی.
صفی یاری همچنین درباره طرح سوالات مسابقه که با وجود عجیب و سخت بودن چقدر به بالا بردن اطلاعات عمومی مردم کمک می کند؟ توضیح می دهد: سوالاتمان قطعاً وجه اطلاعات عمومی دارند چون نمی‌توانیم بگوییم فلان سوال وجود ندارد و یا اشتباه و خیالی است. همه چیز واقعی طراحی شده است اما وجه طنز برایمان مهم تر بود که بامزه طراحی شده باشند و بیشتر شوخی را وارد صحنه کنیم.
این کارگردان سپس در پاسخ به اینکه فکر می کنید برنامه ای مانند «ناتو» تا چه زمان بتواند ادامه داشته باشد؟ اظهار می‌کند: به نظرم «ناتو» مثل «مافیا» قابلیت ادامه دار بودن دارد و می تواند از مشاغل مختلفی افراد را وارد کند. از نگاه من «ناتو» قابلیت تولید و پخش ۱۰۰ قسمت را هم دارد.
صفی یاری سپس درباره حضور شرکت کنندگان (بازیگران) در رئالیتی شوها و اینکه چقدر سعی شده در انتخاب بازیگران تنوع ایجاد شود و گروهی از بازیگران مدام تکرار نشوند؟ می‌گوید: مگر ما کلاً در ایران چه تعداد بازیگر داریم؟ گروهی از بازیگران ما هستند که کلاً هیچ کجا حاضر نمی‌شوند، یکسری بازیگران هم هستند که لطف دارند و همه جا می روند. برخی بازیگران هم هستند که مثلا می‌گویند ما فقط در برخی تاک شوها حضور پیدا می‌کنیم؛ بنابراین افرادی که بازی می کنند واقعا تعدادشان محدود است. ما نمی توانیم که از خودمان بازیگر خلق کنیم. ما هم نمی‌خواهیم افراد را تکرار کنیم اما یکسری بازیگران هستند که به بازی کردن علاقه دارند و همه جا هم می روند. همین باعث می‌شود ما هم از همان ها استفاده کنیم و به نظرم تکرارشان هم ایرادی ندارد. همه این نقد را بر ما وارد می‌کنند اما واقعاً تعداد بازیگران ما محدود است.
کارگردان «ناتو» در پایان صحبت هایش درباره دستمزدهای هنگفتی که برخی بازیگران برای حضور در رئالیتی شوها دریافت می کنند، در پاسخ به اینکه چقدر این مسئله صحت دارد؟ چنین بیان می کند: من رئالیتی شوهای دیگر را نمی‌دانم اما واقعاً در «ناتو» ۹۰ درصد بازیگران به من لطف داشتند. من در کار خودم حداقل چنین چیزی را ندیدم.
به گزارش ایران اکونومیست، رئالیتی‌شوی جدید «ناتو» با اجرای محمدرضا علیمردانی از دوشنبه ـ چهارم اردیبهشت ماه ـ در شبکه نمایش خانگی عرضه شده است.
«ناتو» در ۲۱ قسمت پخش خواهد شد. هر قسمت از این برنامه زمانی بین ۵۱ دقیقه تا یک ساعت و ۲۰ دقیقه دارد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: رئالیتی شو ناتو
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: محمدرضا علیمردانی رئالیتی شوها رئالیتی شو برخی بازی صفی یاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۸۱۹۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیگران سریال تورم
یک پژوهش جدید درباره ریشه‌ها و ویژگی‌های تورم در ایران، بازیگران اصلی این پدیده مزمن را معرفی کرد. این مطالعه نشان می‌دهد که از میان تکانه‌های تحریمی و تکانه‌های پولی، تحریم‌ها اثر ماندگارتری بر افزایش تورم در اقتصاد ایران دارند.
به گزارش دنیای اقتصاد، علت این امر به این نکته بازمی‌گردد که تکانه خارجی از سه کانال انتظارات، تقاضا و عرضه بر تورم و تولید اثر می‌گذارد؛ در حالی‌که اثر تکانه پولی فقط محدود به کانال تقاضا است. در همین ارتباط، احمدرضا جلالی‌نائینی، اقتصاددان، در ارائه آخرین مطالعه خود بر این نکته تاکید کرد که با وجود غالب بودن اثر تحریم و نرخ ارز در کوتاه‌مدت، در بلندمدت عامل پولی تعیین‌کننده اصلی نرخ تورم است و نباید از آن غافل شد.
به عقیده این استاد دانشگاه، با توجه به اثرگذاری تکانه خارجی بر کاهش ارزش ریال و نیاز واحدهای تولیدی به سرمایه در گردش، سیاستگذار پولی با بده-بستان میان رکود و تورم مواجه می‌شود و با پاسخ به این نیاز، متغیر‌های پولی نظیر پایه پولی را افزایش می‌دهد.
در ماه‌های پایانی سال گذشته، همایش «دنیای اقتصاد» با حضور صاحب نظران و کارشناسان برجسته برگزار شد و آینده اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۳ مورد بررسی قرار گرفت. احمدرضا جلالی نائینی، استاد گروه اقتصاد موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، در ارائه خود از روند فعلی تورم در اقتصاد ایران، به تشریح علل و ریشه‌های تورم در اقتصاد ایران پرداخت و ضمن بررسی عوامل موثر بر افزایش یا کاهش سطح تورم در ایران، به روند آتی آن در ماه‌های پیش‌رو اشاره کرد. متن زیر شرح سخنان این اقتصاددان در همایش چشم انداز سال ۱۴۰۳ است.
همایش چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۳، در ماه‌های پایانی سال ۱۴۰۲ و از سوی «دنیای اقتصاد» برگزار شد و صاحب نظران حوزه‌های مختلف به ارائه تحلیل‌های خود از وضعیت فعلی و آتی اقتصاد ایران پرداختند. احمدرضا جلالی نائینی، استاد گروه اقتصاد موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی یکی از کارشناسان حاضر در این برنامه بود و به بررسی و تحلیل تورم در اقتصاد ایران پرداخت.
ویژگی‌های تورم در اقتصاد ایرانجلالی نائینی صحبت‌های خود را با این نکته آغاز کرد که در اقتصاد ایران، جهش‌های تورمی غالبا پادچرخه‌ای عمل می‌کند و در دوران رکود رخ می‌دهد و همزمان با اصابت تکانه‌های ارزی، به واسطه محدودیت تراز پرداخت‌ها و تحریم‌ها، اتفاق می‌افتد. نائینی در ادامه برای تورم اقتصاد ایران چهار ویژگی مهم بیان کرد.
بر این اساس، طبق شکل یک و با بررسی رفتار تاریخی نرخ تورم، رشد تولید ناخالص داخلی به قیمت ثابت و نرخ ارز بازار آزاد می‌توان دریافت که افزایش نرخ تورم که به موجب انبساط تقاضا ناشی از سیاست‌های پولی و مالی ایجاد شده را می‌توان با سیاست‌های انقباضی پولی و بهنگام کنترل کرد، اما کنترل تورم‌هایی که از تکانه‌های عرضه و فشار هزینه ناشی می‌شود به سهولت میسر نیست.
دومین ویژگی قابل توجه تورم ایران که در شکل ۲ کاملا قابل مشاهده است، آن است که نرخ تورم طی سال‌های ۱۴۰۲-۱۳۹۷ لختی (پایداری) بیشتری در نرخ‌های بالاتر داشته و که نه تنها با رفتار نرخ تورم در دوره‌های قبلی خیلی متفاوت بوده بلکه ماهیت آن از تورم مزمن به تورم لجام گسیخته تغییر کرده است.
سومین ویژگی تورم در اقتصاد ایران این است که شاخص قیمت تولید‌کننده و مصرف‌کننده در بخش کالا همبستگی بالایی داشته و در مقابل تکانه‌های ارزی جهش شدیدتری نسبت به بخش خدمات دارند، اما شاخص قیمت تولید‌کننده و مصرف‌کننده در بخش خدمات با یک وقفه و با شدت بیشتری به این تکانه‌ها واکنش نشان می‌دهند. معمولا در پی اصابت تکانه‌های ارزی قیمت کالا‌های واسطه‌ای و سرمایه‌ای در قیاس با نرخ دستمزد افزایش می‌یابد، بنابراین هزینه تولید در بخش کالا سریع‌تر از بخش خدمات بالا می‌رود. این افزایش هزینه در تولید متعاقبا به سبد مصرف منتقل می‌شود.
جلالی‌نائینی در تشریح آخرین ویژگی تورم در ایران بیان کرد که طبق آمار‌های سه دهه اخیر، نرخ رشد ارز در مقایسه با سایر متغیر‌های کلان بیشترین همبستگی با نرخ تورم را داشته است.
او در ادامه بر این نکته تاکید کرد که تبعات جهش‌های نرخ ارز در اقتصاد ایران محدود به تغییر در قیمت‌های نسبی نیست و آثار دیگری بر جا می‌گذارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
فشار تورمی از کدام کانال‌ها وارد می‌شود؟جلالی نائینی در ادامه به ارائه شمای کلی نحوه ایجاد و انتشار فشار‌های تورمی در اقتصاد ایران پرداخت. اقتصاد ایران طی نیم قرن اخیر ویژگی‌های یک اقتصاد باز و کوچک و صادرکننده کالا‌های خام، با تمرکز تولید بر فرآوری نهایی را داشته است. هر چند طی ۱۰ سال گذشته جانشینی واردات در سطح گسترده‌ای اتفاق افتاده، اما هنوز تولید در شماری از بخش‌ها نیاز به واردات کالا‌های واسطه‌ای و سرمایه‌ای دارد و در شماری از اقلام تولید داخلی کفایت تقاضای داخلی را نمی‌دهد. به‌طور کلی و همان‌طور که شکل ۵ نشان می‌دهد، دو نوع غالب تکانه بر تورم اقتصاد ایران اثر می‌گذارد؛ تکانه‌های اسمی حاصل شده از سیاست‌های مالی و پولی و تکانه‌های خارجی شامل تکانه‌های رابطه مبادله و تحریم‌ها دو عامل اصلی اثرگذار بر اقتصاد ایران به شمار می‌رود و مبادی ورودی و مکانیسم تسری این دو تکانه، کانال عرضه و تقاضا است.
تکانه‌های خارجی سه اثر متفاوت بر جا می‌گذارند. تبعات فوری اصابت تکانه خارجی عبارتند از کاهش تقاضای دارایی ریالی، افرایش نرخ ارز و تحریک انتظارات تورمی. در دومین گام، اثر تکانه خارجی از کانال عرضه تسری می‌یابد و با ایجاد محدودیت در تراز پرداخت‌ها و جریان تجارت خارجی و افزایش نرخ ارز، هزینه واردات نهاده‌های تولید افزایش یافته و این امر هزینه تولید را افزایش و موجب انقباض عرضه می‌شود. در نتیجه اصابت این نوع تکانه نیاز به سرمایه در گردش افراد حقیقی و حقوقی افزایش یافته و سبب افزایش تقاضای درون زا برای اعتبارات بانکی می‌شود. بانک‌ها هم برای گرفتن خطوط اعتباری از بانک مرکزی صف می‌بندند. در نهایت آثار افزایش تقاضای درون زا به ترازنامه سیستم بانکی و بانک مرکزی منتقل می‌گردد. آخرین اثر تکانه‌های خارجی به این صورت است که بر اثر منفی شدن رابطه مبادله یا وضع تحریم‌ها درآمد حاصل از فروش نفت کاهش می‌یابد، در نتیجه درآمد دولت کاهش یافته و با تشدید کسری بودجه، در نهایت آثار آن نیز روی ترازنامه بانک مرکزی تخلیه می‌شود.
به این ترتیب، تکانه‌های خارجی از مجرای عرضه و تقاضا وارد شده و از درگاه بودجه دولت، ترازنامه بانک مرکزی و ترازنامه شبکه بانکی به کل اقتصاد تسری پیدا می‌کند. باید در نظر داشت که تکانه‌های اسمی و خارجی هر دو آثار خود را از طریق ترازنامه بانک مرکزی و شبکه بانکی به کل اقتصاد منتقل می‌کنند. باید توجه داشت که در صورتی که اقتصاد تنها یک تکانه اسمی انبساطی صرف را تجربه کند (تکانه خارجی صفر باشد)، بانک مرکزی می‌تواند مطابق با رویکرد کلاسیک پولی و با کاهش پایه پولی یا افزایش نرخ بهره اقدام به رفع این آثار کند.
تکانه‌های خارجی تحریم از طریق افزایش تقاضای درون زا برای تامین مالی کسری بودجه و سرمایه در گردش بنگاه‌ها بر ترکیب و نرخ رشد کل‌های پولی اثر می‌گذارد؛ بنابراین لازم است که تفاوت برون زایی و درون زایی تغییرات در ترازنامه بانک مرکزی و شبکه بانکی را بتوانیم درنظر داشته باشیم و تفکیک کنیم. تکانه‌های خارجی که موجب بروز تکانه از نوع فشار هزینه می‌شوند دو اثر هم زمان دارند، هم نرخ تورم را افزایش می‌دهند و هم تولید بالقوه را کاهش می‌دهد و در صورت تداوم، انتظارات تورمی را پابرجاتر می‌کنند. برخی از صاحب‌نظران اشاره می‌کنند که سیاست بهینه پولی فقط محدود به مقابله با تورم نیست و در صورت وقوع تکانه سمت عرضه، مقام پولی نمی‌تواند نسبت به افت تولید و گسترش وضعیت رکودی بی تفاوت باشد و با بده-بستان تولید و تورم مواجه است.
چالش نرخ بهرهبراساس این پژوهش، پیش‌تر درباره مجرای انتظارات و اثر تکانه‌های خارجی منفی و افزایش نرخ ارز بر تضعیف تقاضای دارایی‌های ریالی اشاره شد. در این میان، نرخ‌های سود بانکی پایین‌تر از نرخ تورم انتظاری و مالیات تورمی مزید بر علت می‌شود. بر اساس نظریه‌های متعارف، تقاضای پول را می‌توان به دو بخش تقاضای دارایی و تقاضای معاملاتی و احتیاطی تقسیم کرد. وقتی نااطمینانی افزایش می‌یابد و انتظارات تورمی تقویت می‌شود تقاضای معاملاتی و احتیاطی که سیالیت بیشتری دارند افزایش می‌یابد و، چون در این شرایط وظیفه ذخیره ارزش پول تضعیف می‌شود، تقاضای دارایی‌های ریالی کاهش می‌یابد. نسبت پول به نقدینگی تقریبی برای تغییر در این دو بخش از تقاضا است. شکل ۶ سهم از رشد نقدینگی برحسب مصارف را نشان می‌دهد. بر همین اساس رشد پول بالاتر از رشد نقدینگی بوده و نسبت پول به نقدینگی افزایش یافته است. زمانی که به علت تکانه‌های منفی خارجی نرخ ارز افزایش می‌یابد، تقاضای دارایی برای ریال کاهش، اما تقاضای معاملاتی بالا می‌رود.
تکانه اسمی مهم‌تر است یا تکانه خارجی؟نتایج پژوهش این استاد دانشگاه در شکل ۷ نشان می‌دهد در صورتی که مقام پولی واکنشی از خود نشان ندهد، اثر فوری یک تکانه خارجی بر تورم بیشتر و طولانی‌تر از تکانه پایه پولی در اقتصاد است. علت این امر به این نکته باز می‌گردد که تکانه خارجی از سه مجرای انتظارات، تقاضا و عرضه بر تورم و تولید اثر می‌گذارد درحالی که اثر تکانه پولی فقط محدود به مجرای تقاضا است.
با نرخ ارز چه باید کردبر اساس شکل ۸، شاخص قیمت کالا‌های مبادله‌ای طی سال‌های اخیر بالاتر از شاخص قیمت مصرف‌کننده قرار داشته و این موضوع نشان می‌دهد کالا‌های مبادله‌ای گران‌تر شده اند. اگر سازوکار تخصیص منابع در کشور کارآتر، هزینه مبادله کمتر، سیاست خارجی همراه‌تر و ابعاد رانت‌جویی محدودتر بود، طی پنج سال گذشته علائم قیمتی موجب افزایش تولید کالا‌های مبادله‌ای و جایگزینی وسیع‌تر واردات می‌شد و با رشد خالص صادرات، ضربه‌پذیری اقتصاد از کالا‌های خارجی را محدود می‌کرد. مراد از ذکر این مشاهده سیاست میخکوب کردن ارز تحت شرایط نامساعد توسط بانک مرکزی نیست.
در زمان اصابت تکانه‌های منفی خارجی، سازوکار‌های اقتصادی و تغییر در عرضه و تقاضای نسبی ارز باعث تغییر نرخ ارز می‌شود. در این حالت بانک مرکزی و اقتصاد کشور تحت تاثیر تکانه برون‌زای ارزی هستند و امکان دخالت گسترده در بازار به علت عدم دسترسی به منابع ارزی و بازار‌های مالی بین‌المللی وجود ندارد و مقام پولی در مقابل عمل انجام شده قرار می‌گیرد. این وضعیت با افزایش سیاستی نرخ ارز توسط مقام مسوول متفاوت است. در متون علمی واکنش درخور سیاستگذار به تکانه‌های منفی خارجی افزایش نرخ حقیقی ارز است. اما مقامات پولی و مالی با تدوین و اجرای بسته سیاستی مناسب و کنترل انتظارات تورمی، مانع افزایش ابعاد افزایش نرخ ارز حقیقی می‌شوند.
ثابت نگه داشتن نرخ ارز در تورم‌های بالا سیاستی قابل تداوم نیست. کنترل نرخ ارز از طریق سیاست‌گذاری چند بعدی معتبر و باورپذیر که باعث کاهش نااطمینانی‌های اقتصادی و سیاسی شده و انتظارات تورمی را لنگر می‌کند، میسر می‌شود. نتایج به دست آمده از چند الگوی منتخب نقش تعیین‌کننده نوسانات نرخ ارز بر نوسانات تورم در کوتاه و میان‌مدت در اقتصاد ایران را تایید می‌کند.
نوسانات کوتاه‌مدت نرخ تورم بیشترین تاثیر را به ترتیب، از نوسانات نرخ ارز، انتظارات تورمی و رشد پول می‌گیرد. بر اساس آمار‌های اعلام شده، کاهش رشد نقدینگی در چرخه‌های کوتاه‌مدت لزوما با کاهش تورم همبستگی زیادی ندارد، اما در افق بلندمدت کنترل نقدینگی اثربخشی بالاتری دارد. علاوه بر نرخ ارز، در کوتاه و میان‌مدت نوسانات نرخ تورم تحت تاثیر نوسانات انتظارات تورمی است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که هر چند متغیر‌های انتظارات تورمی و نرخ ارز در رفتار نرخ تورم بسیار اثرگذار هستند، اما شکاف تولید (فشار تقاضای حقیقی) در کوتاه‌مدت اثر معناداری بر تورم ندارد.
جاده کندوان یک طرفه شد